شعرها و ترانه های پارسی

سیه‏ چرده‏ ای، لاغراندامکی‏؛ نجاتم دهد از غم روزگار

به زهرش کنم تلخی غم علاج‏؛ به افعی پناهنده گردم ز مار


چو در پرتو آتش افتد به تاب‏؛ مُکم، قیرگون شیرۀ جان او

خزد، نرم نرمک به گور سیاه؛‏ سیه‏ جسم بی ‏جان پیچان او